فصل جدید.
بعد از یه مدت خیلی طولانی تصمیم گرفتم وبلاگم رو به روز کنم. زندگیم از چند ماه پیش خیلی تغییر کرده و شرایط خیلی ناراحت کننده و همچنین هیجانات خیلی غلیظی رو تجربه کردم. اتفاقاتی که یه روز فقط برام در حد رویا بودن و الان خیلی هاشون واقعیت پیدا کردن. و جالب اینجاست که اون حالت آرزومندی هنوز تو وجودم هست. آرزوهای جدید متناسب با شرایط الانم.
هنوز هم به چیزی نیاز دارم که به زندگیم معنا بده. یه چیزی ورای لذت های عمیقی که این روز ها زیاد سراغم میاد. (انگار آدم تازه زمانی متوجه مسائل مهمتر زندگی میشه که نیازهای اولیه ش پاسخ داده بشه.) یه چیزی از جنس هدف, یا چیزی که بهم آرامش بده تو این شلوغی زندگی.
علتی که باعث شد دوباره بنویسم, تعریف کردن یه موضوع جدید تو زندگیم هست که اولش از انتشار افکارم شروع میشه. تصمیم دارم مستمر بنویسم و این کار رو مثل یه جریان ممتد تو این بازه ی زندگیم حفظ کنم.
نمی دونم چقدر موفق میشم؛ یا اینکه چقدر این هدفی که الان دارم، در آینده هم برام ارزشمند می مونه؛ ولی حس خوبی دارم از شروع یه کار جدید. یه کاری مثل نوشتن که از قبل هم باهاش خوب اخت بودم.
